สมัยหนึ่งพระศาสดาทรงประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน ครั้งนั้นพระเจ้าปเสนทิโกศล ทรงเสวยพระกระยาหารเช้ามาก เกิดความอึดอัด เสด็จจะเข้าเฝ้าพระศาสดา ทรงประทับนั่งด้วยความลำบาก นั่งพลิกไปข้างนี้ที พลิกไปข้างโน้นที ถูกความง่วงครอบงำ ไม่อาจจะทรงนั่งตรงๆ ได้
พระศาสดาทรงตรัสกับท้าวเธอว่า:
“ มหาบพิตรยังมิได้พักผ่อนกระมัง ? ”
 
   
พระราชา ::
“ ถูกแล้วพระเจ้าข้า ข้าพระองค์เสวยพระกระยาหารมากแล้วมีทุกข์มาก ”
 
   
พระศาสดา :
“ มหาบพิตร การเสวยมากเกินไป ย่อมมีทุกข์อย่างนี้ ”
 
   
แล้วพระศาสดา ทรงตรัสภาษิตว่า
“ ในกาลใด ผู้กินมากย่อมง่วง และมักนอน กระสับกระส่าย เหมือนหมูตัวใหญ่ ถูกเลี้ยงด้วยอาหาร เขาย่อมมึนซึม ต้องเข้าห้องร่ำไป ส่วนผู้มีสติตื่นทุกเมื่อ รู้จักประมาณในอาหาร ย่อมมีโรคน้อย แก่ช้า อายุยืน ”
 
พระราชาทรงสดับแล้ว ให้อุตตะระมาณพ คนรับใช้ท่องจำไว้ ทรงแนะอุบายให้กล่าวพระคาถานี้ ในเวลาที่พระองค์ทรงเสวย ต่อมาพระราชาทรงกระปรี้กระเปร่า มีพระสรีระเบา ทรงพระสำราญ เพราะพระองค์ทรงเสวยข้าวสุกทะนานหนึ่งเป็นอย่างมาก
...อรรถกถา ธรรมบท...
 
 
“ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การฉันภัตตาหารวันละครั้งเดียวมีอานิสงส์ คือ มีโรคน้อย มีกายเบา กระปรี้กระเปร่า มีกำลัง ”
ดูก่อนภิกษุทั้งหลายธรรมะเพื่ออายุยืน ๗ ประการ คือ
๑.
  รักษาสุขอนามัย  
     
๒.
  รู้จักประมาณตน รู้จักประมาณในอาหาร  
     
๓.
  รับประทานอาหารที่มีประโยชน์ย่อยง่าย  
     
๔.
  ประพฤติพรหมจรรย์ ใช้ชีวิตโสด  
     
๕.
  รักษาศีล  
     
๖.
  รู้จักกาลเวลา  
     
๗.
  คบคนดี  
 
...พุทธพจน์...
 

 




หน้าแรก I ประวัติหลวงพ่อเกษตร I วัดเขาหินเทิน I ธรรมะโดยหลวงพ่อเกษตร I กระดานกระทู้ธรรม l ติดต่อกับเรา
Copyright © 2003  Wat Khaohinturn All rights reserved
Designed & Managed by : flmonline.net